آیا به غذا اعتیاد دارید؟

گاهی از اوقات میبینید که نمی توانید جلوی خوردن چیزی را در خـــودتان بگیرید، به آن اعتیاد غذایی گفته می شود.

اعــتیاد غـذایـــی در شکل ها و انواع مختلف وجود دارد کـه میـتـواند به چاقی بیش از حد، دیابت، جوع و سایر بیماری های خطرناک منجر شود. فهمیدن دلیل ابتلا به این اعتیاد هـای غذایـی کـار سـاده ای نیــست، امـا اگر می بینید که نمـی تــوانید در خوردن چیزی جلوی خودتان را بگیرید، این مقاله را حتماً مطالعه کنید.


انواع اعتیادهای غذایی

بعضی از انواع غذاهای اعتیادآور:

کافئین:چای و قهوه حاوی کافئین است که یکی از محرکان اعتیاد آور سیستم عصبی به شمار می رود. اما همه شما می دانید که...

شکر: مصرف شکر زیاد، مکانیسم تولید گلو-->گلو" >گلوکز را در بدن مختل می کند. مهمترین منبع گلو-->گلو" >گلوکز در بدن کربوهیدرات ها هستند، به همین دلیل اگر کسی به مقدار زیاد از شکر استفاده کند، که یکی دیگر از منابع گلو-->گلو" >گلوکز است، بدن برای انرژی به شکر وابسته میشود.

شکلات: شکلات حاوی تئوبرومین است—ماده ای شبیه به کافئین—همچنین حاوی فنتیلامین (PEA)، ماده ای که روی وضعیت روانی تاثیر می گذارد و شهوت جنسی را بالا می برد.


غذاهای افیونی

یک نظریه می گوید مواد لبنی و حبوبات مثل پاستا، نان و چیپس می توانند اعتیادآور باشند. این باور وجود دارد که پروتئین موجود در این غذاها حاوی پپتیدهای اعتیادآور است که افیون نامیده می شود و باعث می شود که بدن اکسورفین تولید کند. اکسورفین تاثیرات بسیاری روی بدن میگذارد، از قبیل: بالا بردن شهوت و میل جنسی و اعتیاد.

بعضی بر این عقیده اند که لبنیات و حبوبات به این دلیل تاثیر اعتیادآور روی بدن میگذارند چون بدن ما برای استفاده از چنین غذاهایی طراحی نشده است. مثلاً ماکارونی یا پنیر را به صورت عادی در طبیعت نمی بینیم. این غذاها میتواند در بدن ایجاد حساسیت و آلرژی نیز بکند.


اعتیادهای آلرژی را

دانشمندان اخیراً کشف کرده اند که انسانها نمی توانند به دلیل نوعی از آلرژی اعتیادهای غذایی خود را کنترل کنند. این دانشمندان عقیده دارند که حساسیت های غذایی در قسمت های کناره ای مغز ما وجود دارند—همان قسمت که مربوط به احساس گرسنگی و تشنگی است—به همین دلیل باعث شده که بعضی متخصصان باور داشته باشند که این حساسیت ها می تواند روی احساس گرسنگی یا تشنگی ما تاثیر بگذارد. ممکن است فردی بعد از استفاده ی یک غذای آلرژی زا به خاطر کاهش شدید قند خون، احساس گرسنگی بیشتری کند.


اعتیادهای غذایی مختل کننده ی اعصاب

اگرچه این نوع از اعتیاد میان خانم ها متداول تر است، اما بعضی از مردها هم که مشکلات احساسی دارند می توانند به این مسئله دچار شوند. از دست دادن اختیار با دیدن غذایی که به آن اعتیاد دارید، فقط یک عادت نیست.

مردهایی که مشکلات احساسی و اجتماعی دارند در بیشتر مواقع با زیاد خوردن آرامش می گیرند. برای این مردان غذاهای خوشمزه می تواند جای تنهاییشان، اعتماد به نفس پایینشان و افسردگیشان را بگیرد. مردم بستنی می خورند چون خوشمزه است، اما هر غذای خوشمزه ای می تواند به عنوان یک آرامش بخش هم استفاده شود. مردم خیلی زود به این مسئله عادت می کنند.


چطور از اعتیادهای غذایی جلوگیری کنید

همانطور که قبلاً ذکر شد، غذاهایی هستند که ذاتاً اعتیادآورند و اگر کسی زیاد از آنها استفاده کند ممکن است به آن معتاد شود. نوشیدن 2 تا 3 فنجان قهوه در روز میتواند باعث اعتیاد شود. همچنین مصرف زیاد شکر، شکلات و بعضی محصولات لبنی و حبوبات نیز می تواند اعتیاد بیاورد. هنوز مشخص نشده است که فرد باید چه میزان از این مواد را مصرف کند تا به آن معتاد شود.

حفظ تعادل در خوردن مهمترین چیز است. همیشه به واکنش بدنتان بعد از صرف هر غذایی توجه کنید. اگر دیدید گرسنه تر شدید، بدانید که آن از غذاهای آلرژی زا بوده است.

شراب خواری به خاطر وجود مشکلات در زندگی نیز جزء همین اعتیاد ها است. مردانی که متعلق به خانواده ای هستند که سابقه ی مشکلات روانی در آن وجود داشته است، بیشتر دچار این مسئله می شوند. برای کنار گذاشتن ان حتماً باید با متخصص مشورت کنند.


آیا شما هم یک معتاد غذایی هستید؟

در اینجا به بعضی از علائم آن اشاره می کنیم:

• میل زیاد برای غذایی بخصوص

• خوردن زیاد چیزی

• گرسنه شدن بعد از مصرف بعضی غذاها

• گوشه گیری

• اضطراب

• کج خلقی و بداخلاقی هنگام گرسنگی

• سوء تغذیه به مدتی طولانی

• افزایش وزن

• خستگی


با اعتیاد خود مبارزه کنید

همانطور که دیدید اعتیاد غذایی مسئله ی ساده ای نیست. البته ممکن است از اعتیاد به مواد مخدر بهتر باشد اما باز هم می توانند اثرات سوئی روی سلامتی شما بگذارد. روی واکنش بدنتان به غذاهای مختلف دقت کنید تا بتوانید بفهمید که نسبت به کدام غذا اعتیاد دارید.

نقش تعادل شیمیایی مغز و ژنتیک در اعتیاد به غذا و الکل

مغز افراد پرخور افراطی هنگامی که آنها غذا را می بینند و یا می بویند با موجی از دوپامین روبرو می شود، این واکنش مغز را تحریک می کند تا در آن [دیدن یا بوییدن] پاداشی همانند مغز معتادان را جستجو نماید.  پژوهشگران آزمایشگاه ملی بروکهیون وابسته به دپارتمان (وزارت) انرژی [ایالات متحده آمریکا] که این نتیجه گیری را کرده اند می گویند این اوج گیری کنش و واکنش های شیمیایی می تواند اعتیاد به پرخوری را توضیح دهد. ...

این دانشمندان 18 نفر پرخور – که ده نفر از آنها مبتلا به اختلال پرخوری زیادی (افراطی) تشخیص داده شده اند – را زیر نظر گرفتند.  مغز آنها در دو روز متفاوت، و هر بار بعد از یک روزه/امساک 16 ساعته، چهار بار اسکن  شد.  در یک روز، بیماران از داروی متیلفنیدات، که امکان می دهد دوپامین مدت زمان طولانی تری را در پیرامون مغز بچرخد و از "جذب" آن توسط مغز جلوگیری می نماید، استفاده کردند.  بار دیگر، هنگامی که آزمودنی ها در حال اسکن شدن بودند، غذای مورد علاقه آنها در مقابل چشمانشان به نمایش در آمد و مقدار بسیار اندکی از آن برای مزمزه بر روی زبان آنها گذاشته شد.  سپس، پژوهشگران بیماران را، در حالی که همچنان اسکن می شدند، در مقابل محرک های خنثی قرار دادند – به این ترتیب که پوشاک و اسباب بازی هایی آنقدر به نزدیک آنها آورده شد که بتوانند آنها را ببویند.  این فرایند بدون استفاده از دارو در روز دیگری تکرار شد.

پرخوران زیاده رو  هنگامی که بوی غذا را بعد از خوردن داروی متیلفنیدات حس کردند افزایش فوق العاده ای در میزان دوپامین در منطقه های کاودیت [دمی] و پوتامن [پوسته] مغز خود نشان دادند.  کاودیت بخش کلیدی از سامانه یادگیری مغز است و دانشمندان فکر می کنند که این ناحیه در تقویت رفتاری که می تواند به پاداش منجر شود نقش دارد.  جین-جک وانگ، نویسنده اول این مقاله، گفت: "آن به این معنا است که این پاسخ در عمل مغز را تحریک می کند تا در جستجوی پاداش باشد، چیزی که در آزمودنی های معتاد به مواد مخدر نیز مشاهده می شود."  ...

در مطالعه جداگانه ای، که خبر آن نیز در پایین تر آورده می شود،  دانشمندان دانشگاه مریلند دو ژن را کشف کرده اند که با زیاده روی افراطی در مصرف مشروب های الکلی ارتباط دارد و گفته می شود که می تواند درهای جدیدی را در یافتن روش های موثرتری برای درمان زیاده روی در مصرف الکل بگشاید

ایمان و پول(2 دی)

گاهی آنقدر پول نداریم که دخل و خرج را تامین کنیم،پولمان آنقدر کم است که حتی استطاعت مخارج جانبی را هم نداریم.
شاید دیگران پیشنهاد کنند که مخارج مان را یادداشت کنیم،اما می دانیم که فایده ای ندارد.چون مخارج نیازهای اولیه مان از درآمد مان بیشتر است.راجع به آن شرایط فکر میکنیم،سر تکان می دهیم و می گوئیم :امکان ندارد.
بسیاری از ما چنین شرایطی را سپری کرده ایم. حالا موقع وحشت و ناامیدی نیست.این احساسات باعث قضاوت نادرست و رفتار ناامید انه می شود.حالا زمانی است که ایمان را جایگزین ترس کنیم.به خدا ایمان داشته باشیم تا نیازهای مان را برآورد .
زندگی را روزبه روز بگذرانید و به نیازهایتان یکی یکی توجه کنید.از مهارت های زندگی خود به گونه مثبتی استفاده کنید.بدانید که امکانات شما به گذشته یا شرایط فعلی محدود نیست.
هر مانعی که ممکن است جریان پولی  راد زندگیتان متوقف کند بررسی نمایید.آیا رفتاری،مساله ای یا آموخت ته ای هست که باید آنرا عوض کنید یا ـاز ان درس بگیرید؟
شاید آن درس،آموزش ساده  ایمان و توکل است.در انجیل  نقل شده است که حضرت عیسی روی آب راه می رفت ، آمده که ،پیروانش نیز قادر به آن عمل بودند،اما به محضی که ترس به خود راه دادند،در آب غرق شدند.
در شرایط سخت اقتصادی ،ما می توانیم بیاموزیم در مورد مسائل مالی خود چنان برخوردی داشته باشیم ،وقتی پول کافی  برای زندگی و پرداخت هزینه های ضروری موجود نیست ،هر کاری می توان  می توانید انجام دهید،و بعد موضوع را رها کنید.به منبع معنوی  خود اطمینان داشته باشید که نیازهایتان را برآورده میکند.اگر موقعیت اضطراری پیش آمد و هیچ پولی برای تامین نیازتان نداشتید،به ثروت بیکران الهی چشم داشته باشید،به این منبع اطمینان کنید.به ثروت الهی ،ذخیره ای بی پایان،برای هرچه نیاز دارید تکیه کنید.
وظیفه خود را انجام دهید.ذهنا و عملا تلاش کنید تا روش مالی مناسبی را بدست آورید.برای راهنمائی خرد الهی دعا کنید.به راهنمائی پروردگار گوش سپارید.بعد ترس  و نیاز خود به کنترل کردن را رها کنید.
ما می دانیم  که پول بخش مهمی از زندگی و زنده ماندن است.نیروی بیکران هستی نیز از این موضوع آگاه می باشد.
خدایا،هر مانع و سد درونی مرا درمورد پول آشکار کن.کمکم کن از نظر اقتصادی از خودم مراقبت کنم.اگر به اندازه کافی پول نداشته باشم،ترس به کناری می افکنم و می آموزم که در ارتباط با مسائل مالی (روی آب راه بروم).
من از این رفتار برای توجیه بی مسئولیتی استفاده نمی کنم.من وظیفه خود،شامل رهاکردن ترس را انجام می دهم و بقیه را به عهده تو می گذارم.